Vanuit Puerto Varas hadden we een bus/boot verbinding naar Isla chiloe. Dit eiland van 180 km lang is een groot natuurreservaat metheelveel wandelpaden maargedurende ons 4-daagse bezoek heeft het alleen maar geregend. (Dus ERG weinig gewandeld). Vanuit Queillon hebben we de boot naar Chaiten genomen en dan beland je metteen in een compleet andere wereld. Dit dorp was inJan 2008 het slachtoffer van de uitbraak van de 'Michinmahuide vulkaan'. Vandaag de dag is dit dorp nog steeds bedolven onder een dikke laas as van plm 3 mtr!! Ons grootste 'probleem' was on het dorp uit te komen. Vanuit hier bestaat er nl geen reguliere busverbinding naar het zuiden. Er is wel een soort van 'Tourist information' maar deze bleek zeeeeer partijdig door alleen maar info over een (wat laterbleek) niet-bestaande busverbinding van het bedrijf vaneen vage kenniste geven!!!!(Totaal waardeloos dus). Uiteindelijk vonden we een lift naar 'La Junta' , een klein dorpje op zo'n 3 uur van Chaiten waar wel een bus naar het zuiden zou vertrekken.....(niet dus....).

Vanuit Chaiten hebben we de gehele 'Carretera Austral' tot aan Villa o Higgins afgereist.De 'Carretera Austral' is een zandweg van bijna 1300km die eigenlijk alleen maar gebruikt wordt door plaatselijk verkeer. Je ziet hier dus bijna geentouristen omdat die meestal ofwel per bootofwel over de Argentijnse kant van noord naar zuid reizen. Dit is een stuk makkelijker,maar natuurlijk willenwij weer iets watBIJNA onmogelijk is.... haha.Daarom heeft de 'Carretera Austral' geen reguliere busverbindingen en kan het dus zomaar gebeuren dat je een paar uur/dagop een bus of lift staat te wachten.Uiteindelijk hebben we die 1300km in 16 dagen afgelegt.

In Villa o Higgins hebben we een dagtour gemaakt naar de gelijknamige glacier, wat zeker een van mijn hoogtepunten van deze reis tot nu toe was!! Je vertrekt per boot over het meer naar de glacier die tot een van de grootste van het zuiderlijk halfrond behoord (80 m dik!!) en is daarmee het begin van het 'Patagonian Icefield Plateau'. Vanuit hier zijn we de Chileens/ Argentijnse grens weer overgestoken. Met de grote grenspost met Santiago in ons achterhoofd (die 3,5u duurde) zou deze oversteek wel eens lang kunnen gaan duren omdat ze hier geen touisten verwachten was onze gedachten,maar niets was minder waar!!! Bij de Chileense douane aangekomen (Die in een hutje in de bergen zit) (Bjorn weetPRECIES wat ik bedoel..Litouwen-Letland...) waren die verrast omdat iemandde grens over wilde!! Eerst werd de generator gestart en werd er koffie gezetvoor hun 'Gasten' en in de tussentijd noteerde iemand anders onze namen en paspoortnummers op papier bij gebrek aan een computer of internet, en een derde on-geuniformeerde persoon (compleet met PSV-Shirt) was druk op zoek naar een 'uitreisstempel'!!! (Helaas mochten we hier geen foto's maken omdat hetiets met de overheid te maken heeft). Na de koffie te hebben gedronken was deze klus in plm 20 min geklaart!!! Toen verder tevoet voor de laatste 12 km (zonder backpack omdat die per paarden werd gedragen) naar de Argentijnse grenspost. Hier kregen we geen koffie maar na10 min hadden we onze paspoorten! Santiago,,,zo kan het dus ook!!! haha. Toen was het 5 uur wachten op een bootje dat ons over het 'Lago Desierto' en verder per bus naar El Chalten zou brengen. (Alle geregeld door de mensen van de douane). In EL Chalten hebben we een paar'daghikes' naar Mt Fitzroy gemaakt,en verder naar het zuiden bij El Calafate naar de glacier 'Perito Moreno'. Deze imposante glacier met een lengte van 35 km, een breedte van 5 km en een dikte van 60m!! is bijzonder te noemen,omdat deze als een van de weinige nog steeds groeit terwijl andere glaciers smelten. Vanuit de wandelroute aan het einde van de glacier hebje een heel mooi uitzicht en kan je er op 200m bijkomen. Dit is een 'veilige' afstand omdat er steeds enorme brokken ijs afbreken enmet een grote knal in het water terecht komen.

Vanuit hier de grens met Chile weer overgestoken en het Nat park 'Torres del Paine' bezocht met een dagtour. Een aantal weken geleden was dit park (met 185000 hectare) gesloten door hevige bosbranden,maar inmiddels is het weer vrijgegeven voor publiek.

Op dit moment ben ik in Punta Arenas en morgen gaan we naar 'Fin del Mundo' ofwel 'Het einde van de wereld' ,,, Ushuaia.

Dit ishet meest zuiderlijke stadje in zuidAmerika /ter wereld en het dichtst bij,,,,Antartica,,,,.

Grt Harold.