Ola!!! eindelijk weer eens ff tijd (en zin)om wat van me te laten horen aan de buitenwereld! haha Na 2 luie dagen Copacabana en 2 dagen La Paz idemdito...werdt het weer eens tijd om eens iets actiefs te doen,dus een eendaagsebiking-tour over de death-road geboekt. Dit is de meest gevaarlijke wegter wereld. Je kan deze per fiets doen.(downhill voor 64km) over een gravelweg met onderweg de mooiste uitzichten. Je begint op 4500m en daalt af naar 1600m. de volgende dag de micro naar sorata genomen (3 uur ten noorden van la Paz) en daar een 3-daagse voettocht door de bergen gemaakt. De 1e dag begon met veel yon maar naarmate je hoger de bergen in ging werdt het kouder en donkerder door de bewolking. Gelukkig was het wel droog toen we de campsite op 5500m hoogte bereikt hadden,maar de temperatuur was inmiddels gedaalt tot het vriespunt!!! De volgende 2 dagen dreigde het met onweer maar desondanks hebben we in die 3 dagen maar 10 minregengehad. Daarnaa weer 2 dagen uitrusten in La Paz.... en de stad verder bekeken. Na La Paz de bus genomen naar Cochabamba (zo'n 7 uur rijden naar het zuidoosten). Daar een dag 'hangjongeren' gespeeld omdat er niet zoveel te beleven was. Toen de nachtbus naar SantaCruz genomen,maar daar was het dan weer 40 graden in de schaduw!!! De volgende dag naar Samaipata gegaan (3u van santa cruz). Dit kleine dorpje ligt op 1650m hoogte en de temperatuur was er veeeeeel aangenamer (28gr) met een koele wind. Hier heb ik een paar dagtochten gemaaktzowel tevoet als met de mountainbike. Op 1 nov nam ik de nachtbus van Samaipata naar Sucre (11u) wat tevens tot nu toe mijn slechtse ervaring met busreizen was! Normaal is deze verbinding vanuit Santa Cruz,maar omdat ik in Samaipata op wilde stappen was het na veeeel welles/nietes tot op 10min voor vertrek niet zeker of er wel een zitplaats beschikbaar was.Maar toen eindeluijk het goede nieuws kwam dat er een plaats vrij was (dus dolblij) op de bus gestapt maar mijn 'vreugde' werd al snel een stuk minder toen bleek dat dit een soort 'veewagen met ramen' was,compleet met kippen,eenden en geiten die tussen de appels sinaasappels bananen meloenen en passagiers inin het gangpad lagen!!! (en dit 11u lang) om van de stank nog maar tezwijgen!!! haha. In Sucre ben ik vervolgens 2dagengebleven en toen via Potosi (de hoogste stad ter wereld op 4070m) doorgereist naar Tupiza. Nagelang je het stadje nadert beginnen de bergen rood te kleuren en de bomen maken plaats voor enorme cactussen. Als je dan ook nog een paardrij-toermaakt (net als ik dus) waan je je echt in het 'wild west' van bolivia.Vanuit Tupiza ging de reis verder naar Uyuni in het zuid-westen van het land wat vooral bekend is van de zgd 'salar-Uyuni-tour'. Ik heb deze 3-daagse tourgedaan met als eindpunt San Petro de atacama in chili. De 1e dag vertek je in Uyunidwars door de zoutvlaktes die een oppervlakte van 12000 km3 hebben!!! De 1e nacht brachten we door in een hostel dat compleet van zout gemaakt is. de volgende dag alweer om 7.00u vertrokken voor een prachtige tocht langs de vele laguna's met verschillende kleuren water en vooral veeeeel flamingo's. Na weer een nacht doorgebracht te hebben bij Colorado verde, de volgende morgen alweer om 05.00u!!! vertrokken voor de geisers. De reden voor dit vroege vertek is,is dat de stoom het beste zichtbaar is als de zon opkomt en het nog niet al te warm is. (overdag is het rond de 35 graden). Daarnaa de reis voortgezet door wederom de meest prachtige landschappen tot aan de grens met Chili, en nahet noodzakelijke papierwerk op naar de droogste plek op aarde,,, San Petro de Atacama!..Hier ( in de Atacama-desert) heeft het sindshet begin van de climaatmetingen nog NOOIT geregend!!! Vandaag hebben we eenmountainbike gehuurd en door de 'Valle de la Luna'gefietst. (plm 60km).Morgen uitrusten en maandag naar Salta in Argentina.

Hasta luego!!!